با بچه های بد غذا چه کنیم؟ قسمت پنجم

با بچه های بد غذا چه کنیم؟ قسمت پنجم
در چند مقاله قبلی در مورد کودکان بدغذا صحبت کردیم و چند راهکار برای کمک به این کودکان ارائه دادیم. در این نوشته قسمت آخر این مبحث را پی می گیریم.
مواردی را که منجر به تمرکز کودک بر چیزی غیر از غذا خوردن می شود، از محیط کودک حذف کنید. به عنوان مثال برخی خانواده ها بطور معمول غذای خود را در مقابل تلویزیون و در حین تماشا کردن تلویزیون میل می کنند. برنامه های تلویزیونی باعث می شوند که توجه و تمرکز فرزند شما از غذا خوردن به تماشای تلویزیون معطوف گردد و درنتیجه عادات غذایی مناسب در فرزند شما شکل نگیرد.
از فرزند خود بخواهید که در چیدن میز غذا کمک کند. به او اجازه بدهید که برخی اوقات میز غذا یا سفره را متناسب با سلیقه و علاقه خودش آماده کند. ممکن است در مواردی فرزند شما مثلا بخواهد که به جای بشقاب برای سرو نیمرو، از کاسه استفاده کند. یا تمایل داشته باشد که به جای کارد غذاخوری از کارد میوه خوری استفاده کند. گاهی اوقات به فرزندان خود این اجازه را بدهید که با سلیقه خودشان میز غذا را آماده کند. به این شکل فرزند شما احساس قدرت و اختیار بر روی غذا خوردن خود خواهد داشت و احتمال ایجاد جنگ قدرت که در نهایت به افت وضعیت تغذیه ای و کاهش رشد فرزند شما می انجامد، کاهش پیدا خواهد کرد.
غذاخوردن را برای فرزند خود به یک کار خوشایند و لذت بخش تبدیل کنید. به عنوان مثال سبزیجات را با قالب ها یا چاقوهای مخصوص اینکار، به شکل های مختلف شامل انواع حیوانات، گلها، قلب و … درآورید. ظرفهای غذا را با انواع سبزیجات رنگی یا سس های سالم تزئین کنید. میوه های خرد شده را در سیخ های چوبی کباب قرار دهید. پنیر، گوجه و خیار را بر سیخ های چوبی کوچک به سیخ بکشید. از ظروف رنگی و متنوع یا دستمال سفره ها و رومیزی های متنوع استفاده کنید.
و نکته آخر: از دسر به عنوان جایزه استفاده نکنید. خیلی از والدین به فرزند خود می گویند که اگر غذایش را کامل بخورد، می تواند بعد از غذا شکلات یا یک نوع دسر بخورد. این رفتار به فرزند شما این پیغام را می دهد که دسر بهترین و مهم ترین قسمت غذا است. در صورتیکه اغلب دسرها از خوراکی های چرب و شیرین و فاقد ارزش غذایی تهیه می شوند. در هفته یک یا دوشب را به دسر اختصاص دهید و در سایر شب ها دسر سرو نکنید. به علاوه به عنوان دسر از مواد غذایی سالم مانند میوه ها یا ماست استفاده کنید.
به خاطر داشته باشید که غذاخوردن نه تنها یک رفتار تغذیه ای است بلکه جنبه های اجتماعی و روانشناختی بسیاری دارد که به اندازه جنبه تغذیه ای آن قابل توجه و دارای اهمیت است.
دکتر مینو شیرازی، متخصص تغذیه
ONTRACK Health, Nutrition & Slimming Clinic
تورنتو، کانادا