خواص تغذیه ای چغندر لبو قسمت دوم

Home/اخبار, تغذیه و رژیم غذایی برای سلامتی/خواص تغذیه ای چغندر لبو قسمت دوم

خواص تغذیه ای چغندر لبو قسمت دوم

خواص تغذیه ای چغندر لبو قسمت دوم
در قسمت اول این مقاله تعدادی از ویژگی های تغذیه ای چغندر لبو را برشمردیم و گفتیم که چغندر لبو دارای مقدار زیاد و منحصر به فردی از آنتی اکسیدان های بسیار قوی است که در پیشگیری از سرطان، بیماری های قلبی و عروقی، درمان التهاب و مسیرهای سم زدایی در کبد ارزشمند و مفید است. در قسمت دوم این نوشته می خواهیم در مورد نحوه استفاده بهینه از چغندر لبو صحبت کنیم.
آنتی اکسیدان های موجود در چغندر لبو در آب محلول هستند. بنابراین ابتدا چغندر را بشوئید و سپس پوست آن را بکنید یا آن را خرد کنید. برخی افراد ابتدا چغندر را پوست می کنند و سپس شستشو می دهند. این کار باعث می شود که مقدار زیادی از آنتی اکسیدانهای موجود در چغندر در آب حاصل از شستشو حل شده و از دست بروند.
میزان آنتی اکسیدانهای موجود در چغندر در اثر پختن نیز از دست می روند. بنابراین بهتر است چغندر را به صورت خام مصرف کنید. به عنوان مثال می توان چغندر را به صورت خام بر روی سالاد رنده کرد. پوست چغندر را نیز نازک بگیرید تا محتوای مواد مغذی آن بیشتر حفظ شود. اگر پوست چغندر لبو را کلفت بکنید، مقدار زیادی از آنتی اکسیدان های موجود در آن را از دست خواهید داد.
اگر می خواهید چغندر را آب پز کنید، حداکثر به مدت 15 دقیقه، در ظرف در بسته و با آب کم بپزید. دور ریختن آب پخت چغندر، مقدار مواد مغذی آن را به شدت کاهش می دهد. به همین دلیل بهتر است چغندر لبو را با آب کم پخت و آب حاصل را نیز مصرف نمود.
بهترین چغندر لبو، چغندری است که کوچک و سفت باشد. اگر چغندر لبو شل شده، دارای سوراخ است یا پوست چروکیده دارد، نشان دهنده این است که چغندر لبو کیفیت خوبی ندارد.
چغندر لبو را به صورت نشسته و در یخچال نگهداری کنید و هر زمان نیاز به مصرف داشتید، آن را بشوئید. بهتر است چغندر در کیسه پلاستیکی که هوای آن را بطور کامل خارج کرده اید، نگهداری شود. علت این است که آنتی اکسیدانهای موجود در چغندر در مجاورت با هوا اکسید می شوند و بی اثر می گردند. این روشها به شما کمک می کند که محتوای آنتی اکسیدان های چغندر را بیشتر حفظ کنید.
در هنگام مصرف، ابتدا چغندر را با آب بشوئید و دقت کنید که پوست آن زخمی نشود. چرا که آنتی اکسیدانها از پوست زخمی شده به بیرون نشت می کنند.
در برخی از افراد پس از مصرف چغندر، ادرار به رنگ قرمز یا صورتی در می آید. ممکن است در این افراد اختلالات مربوط به آهن مانند کم خونی فقر آهن یا افزایش آهن خون وجود داشته باشد. اگر پس از مصرف چغندر لبو، رنگ ادرار شما تغییر کرد، بهتر است در این باره با فرد متخصص مشورت کنید. گاهی پس از خوردن چغندر لبو رنگ مدفوع تغییر می کند. اما اگر رنگ مدفوع بدون مصرف چغندر تغییر کرده باشد باید بررسی شود.
چغندر لبو مانند چغندر قند دارای محتوای قند بالا و در نتیجه پرکالری است. بنابراین افرادیکه تحت رژیم های کاهش وزن و لاغری هستند، نباید در مصرف چغندر زیاده روی کنند. توصیه می شود که هر فرد بزرگسال یک تا دوبار در هفته از چغندر لبو استفاده کند.
برگ چغندر نیز مغذی است. برگ چغندر دارای کلسیم، آهن، فسفر، روی، منیزیم، پتاسیم، مس و منگنز است. همچنین برگ چغندر منبع ویتامین آ، ویتامین ث، و ویتامین ب 6 است. میزان آهن موجود در برگ چغندر با میزان آهن موجود در اسفناج برابری می کند. برگ چغندر دارای مقدار خیلی زیادی لوتئین و زیزانتین است. هردوی این فیتونوترینت ها از دسته کاروتنوئیدها هستند و برای سلامت چشمها مفیدند. اما باید توجه داشت که برگ چغندر دارای اگزالات است. افرادیکه مبتلا به سنگ های کلیوی و صفراوی هستند، بهتر است جهت استفاده از برگ چغندر در رژیم غذایی خود، با فرد متخصص مشاوره نمایند.
دکتر مینو شیرازی، متخصص تغذیه
ONTRACK Health, Nutrition & Slimming Clinic
تورنتو، کانادا

About the Author: